bazen içinde bulunduğum anın aslında içinde olmadığımı fark ediyorum. zaman benden bağımsız. kendi zamanım benden kopuk. bana ait bir zaman yokmuş gibi. otobüse binme saati geldiğinde biniyorum. son durağa geldiğinde iniyorum. aradaki zaman yok. nasıl yaşandı belli değil. kitap okuyorum. başı ve sonu arasındaki zaman beynimde silik,belirsiz. metroda yürüyorum. merdivenleri indiğim an ile metroya kadar yürüdüğüm an belirsiz. sanki her yaşadığım an bir başlangıç ve bir sondan ibaret. kendi anım benden öte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder